واردات
واردات (به انگلیسی: Import) به کالاهایی که در کشور یا کشورهایی ساخته یا فراهم شده و از راه تجاری به یک کشور دیگر وارد گردد، واردات گفته میشود. معمولاً چون تهیهٔ پارهای کالا برای برخی کشورها امکانپذیر نبوده یا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمیباشد، لذا آنان با استفاده از کالاهای وارداتی نیازمندیهای خود را تأمین میکنند. شرایط جوی و وضع آب و هوا از جمله عوامل تعیینکننده ضرورت و میزان واردات است. مثلاً چون رشد و نمو گیاهان و میوههای گرمسیری یا استوائی برای کشورهای مناطق معتدله یا سردسیر امکانپذیر نیست، بنابراین با وارد کردن اینگونه میوهها، نیازمندی ساکنان این کشورها را تأمین میکنند. مسئله تخصص، کارگر و قابلیت زمین نیز از جمله عوامل مؤثر در میزان واردات است. غالب کشورها در برابر واردات، کالاهایی را که در داخل تهیه میکنند به کشورهای دیگر نیز صادر مینمایند، و سعی میکنند تا میان واردات و صادرات حداقل، تعادل مناسبی برقرار باشد و کوشش میکنند صادراتشان بر وارداتشان فزونی گیرد. بهطور کلی اقتصاد سالم و معقول آن است که صادرات بر واردات فزونی داشته باشد.
ده کالایی که بیشترین واردات به کشور ایران را دارند
ده کالایی که بیشترین واردات به ایران را در «ششماهه نخست سال ۱۳۹۳» داشتهاند و ارزش دلاری و رتبه وارداتی آنها با مدت مشابه سال پیشازاین (ششماهه نخست سال نود و دو) مقایسه شدهاست، عبارتند از: ۱-گندم، ۲-وسایل نقلیه با موتور پیستونی درونسوز تناوبی جرقهای با حجم سیلندر بیشتر از هزار و پانصد سانتیمتر مکعب اما از سه هزار سانتیمتر مکعب بیشتر نباشد، ۳-برنجهای هندی و پاکستانی، ۴-دانه ذرت، ۵-گنجاله سویا، این محصول بازمانده جامدی است که پس از روغنکشی از دانههای روغنی بهجا میماند که عمدتاً بهعنوان خوراک دام مصرف میشود، ۶-محصولات آهنی، محصولات از آهن یا فولاد غیر ممزوج تخت و گرم نورد شده به شکل طومار، ۷- دستگاههای گیرنده، فرستنده تلفن همراه، ۸-شکر تصفیهشده، ۹-ماژول نمایشگر متشکل از صفحه LCD یا LED پلاسما، ۱۰-گوشت یخزده.
مراحل واردات کالا در شرکتهای واردکننده
شرکتهای واردکننده بایستی اشراف کافی به قوانین و مقررات صادرات و واردات به کشور داشته باشند. اشراف به قوانین واردات کالا به ایران در حوزه تخصص شرکتهای خدمات بازرگانی میباشد. در ابتدای امر تولیدکننده، بازرگان، شرکت واردات یا خریدار بنا به دلایل و شرایطی که دارد، نیازی را در بازار احساس میکند و متوجه میشود که میتواند با استفاده از روابط یا با استفاده از مشتریهای خود کالای مدنظر را به بازار موجود وارد و از منافع آن بهره ببرد. یا بنا به نیاز سنجی و امکانسنجیها در شرکتهای تولیدی و تحقیقات بازار (market research) یا شم تجاری بازرگان تشخیص میدهد که موعد واردات کالایی خاص فرا رسیدهاست. در این حالت مطالعه اندازه بازار مورد نظر و بخشبندی بازار و سهم رقبا از بازار، شناخت میزان تقاضا و مصرف و درک ضرورت نیاز مردم به آن کالا پیش از واردات از دیگر کشورها باید مورد بررسی قرار گیرد و با توجه به درآمد و مصرف سرانه میتوان متوجه شد که مردم به چه اندازه حاضر به پرداخت هزینه برای آن کالای خاص میباشند و این امر در کنار برآورد هزینههای بازرگانی و واردات کالا نهایتاً منجر به برآورد صحیحی از واردات کالا ایجاد مینماید.
در گام بعدی شرکت واردکننده یا تولیدکننده باید تصمیم بگیرد که کالای مورد نظر خود را از کدام کشور مبدأ وارد نماید. البته در خصوص کالاهایی که دارای برند و نام تجاری مشخص هستند کار بازرگان آسانتر است زیرا از قبل مشخص میشود که کدام برند را باید از کدام کشور مبدأ خریداری نمود. به عنوان مثال شرکتهای پتروشیمی اعلام میکنند که به کالای خاصی با نام تجاری و برند معینی نیاز دارند، در این حالت شرکت بازرگانی واردات کالا را با توجه به برند آن از کشور مورد نظر انجام میدهد. این خلاصهای بود از کلیات مراحل واردات کالا در شرکت واردکننده.
حال در صورتی که شرکت صادرات و واردات یا شرکت تولیدی، کشور خاصی را به منظور واردات مد نظر نداشته باشد باید تصمیم گرفت که واردات از کدام کشور چرا و چگونه انجام گردد؟ البته برخی از کالاها دارای برند مبدأ هستند به عنوان مثال شلوار جین با واردات از ترکیه تأمین میشود یا واردات ماشین آلات صنعتی در کارخانههای با سطح تکنولوژی بالا با واردات از آلمان صورت میگیرد، یا واردات شیرآلات و صنایع پمپسازی با واردات از ایتالیا انجام میشود. به عنوان مثال در صورتی که کسی تمایل به واردات اسباب بازی داشته باشد میبایست واردات خود را از شانتو چین انجام دهد. شرکت ترخیص کارا میتواند اطلاعات و دادههای دقیق را در خصوص واردات کالا اعم از واردات کالا از چین، واردات کالا از ترکیه، واردات کالا از اروپا و … را به مشتریان خود بدهد به گونهای کدام کالا را از کدام مبدأ تأمین نماید و پیچیدگیها و منافع هریک ارائه خواهد کرد.